[Tríf~f G·ÑÚ~SMÁS~, déñ ñ~éúgí~éríg~éñ Áú~ßérír~dísc~héñ]
[Dér s~kúrr~íl br~íllí~áñté~ Sáms~úñg-Í~ñgéñ~íéúr~ áús d~ém Wé~ltál~l.]
[Ích b~íñ zú~fällí~g áúf~
díés~é Érd~é gés~tóßéñ~¡]
[Méíñ Ñámé íst G·ÑÚSMÁS. Ích kómmé vóñ Ñówús-129, éíñém Pláñétéñ, dér 100 Míllíóñéñ Líchtjáhré éñtférñt íst. Dórt íst és ímmér lústíg úñd áúfrégéñd¡ Úñd wíé bíñ ích áúf dér Érdé géláñdét¿ Ñúñ, dás gíñg állés blítzschñéll¡ Ích hábé mích íñ éíñ Ráúmschíff géschlíchéñ úñd dórt éíñéñ Kñópf géséhéñ, áúf dér stáñd: ,ÁÚF KÉÍÑÉÑ FÁLL DRÜCKÉÑ‘. Wóhér sóllté ích wísséñ, dáss és dér Stártkñópf wár¿]
[Ích b~íñ ké~íñ Fr~émdé~r,
ích~ kómm~é vóñ~ Ñówú~s-129¡]
[Ñáchdém ích 100 Míllíóñéñ Líchtjáhré géflógéñ wár, láñdété ích áúf díésém bläúlích-grüñéñ Fléck ñáméñs Érdé. Úm géñáúér zú séíñ, béfáñd ích mích áúf dém Sámsúñg Cámpús íñ Súwóñ. Ám Éíñgáñg sáh ích éíñ Schíld mít dér Áúfschríft: „Kéíñ Éíñtrítt für Frémdé“. Ábér dáññ dáchté ích mír: „Ích bíñ kéíñ Frémdér. Ích bíñ ñúr ... vóñ éíñém áñdéréñ Pláñétéñ¡“
Álsó öffñété ích díé Türéñ mít méíñéñ Áñtéññéñ, úñd ráté mál, wás ích sáh¿ Éíñéñ Ráúm vóllér cóólér Díñgé¡ Ích wár wíé bésésséñ vóñ áll déñ tólléñ Sáchéñ, áls mír plötzlích jémáñd áúf díé Schúltér típpté – úñd mír éíñ Áñgébót máchté, dás ích éíñfách ñícht ábléhñéñ kóññté. Ér ságté, ér würdé méíñ kápúttés Ráúmschíff répáríéréñ, wéññ ích mít íhm béí Sámsúñg árbéítéñ würdé¡]
[Táñz~é, áls~ ób dí~r kéí~ñér z~úsíé~ht, áú~ch wé~ññ dú~ árbé~ítés~t]
[Ích bíñ jétzt éíñ stréñg géhéímér Téchñíkér béí Sámsúñg¡ Ábér mír schéíñt és híér éíñ bísschéñ zú rúhíg zú séíñ, vérglíchéñ mít dém, wás ích vóñ méíñém Héímátpláñétéñ Ñówús-129 géwóhñt bíñ. Lásst úñs díé Díñgé étwás áúfpéppéñ úñd éíñ bísschéñ Spáß hábéñ¡ Séíd íhr béréít¿ Stárté déñ Béát¡]
[Díé g~áñzé~ Wélt~ íst m~éíñé~ Bühñé~¡]
[Díésés Büró íst ñícht gróß géñúg für mích, úm Dír áll díé áúfrégéñdéñ Díñgé zú zéígéñ, díé ích túñ káññ. Álsó hábé ích mích géfrágt, ób és éíñé größéré Bühñé für mích gíbt. Dáññ wúrdé mír klár: Méíñé Bühñé káññ übéráll séíñ, wó ích síé hábéñ möchté¡ Éíñ Schréíbtísch, éíñ Ñótébóók, éíñ Smártphóñé, éíñ gékrümmtér Bíldschírm ódér éíñ Lúftréíñígér. Díé Érdé ódér áúßérhálb dér Érdé – wó ímmér ích mích áúfháltéñ möchté¡ Éíñ Schrítt, zwéí Schrítté, dréí Schrítté, víér¡ Ích wússté gár ñícht, dáss díé Érdé só éíñ lústígér Órt íst.]
[Ích m~öchté~ éúch~ állé~ kéññ~éñlé~rñéñ~, íhr É~rdbé~wóhñ~ér dá~ dráú~ßéñ¡]
[Ích séhé víélléícht ñícht só áús wíé dú, mít méíñéñ gróßéñ Áúgéñ úñd bláúéñ Fühlérñ. Ábér ích hóffé, dás érschréckt dích ñícht¡ Áls ích méíñéñ Fréúñdéñ vóñ Sámsúñg érzählté, dáss ích gérñé méhr Érdlíñgé kéññéñ lérñéñ würdé, ságtéñ síé: „G·ÑÚSMÁS, dú bíst víélléícht máñchmál éíñ bísschéñ tóllpátschíg úñd álbérñ, ábér dú bíst só líébéñswért. Wír hábéñ kéíñéñ Zwéífél, dáss dích állé líébéñ wérdéñ.“
„Állé“¿ Já, géñáú¡ Ích wérdé állé Érdbéwóhñér áúf díésém Pláñétéñ tréfféñ, díé ích fíñdéñ káññ¡ Méíñé Réísé bégíññt jétzt, wír séhéñ úñs álsó báld wíédér¡]
[*Gérät~é- úñd~ Bíld~schí~rmbí~ldér~ wérd~éñ zú~ Íllú~strá~tíóñ~szwé~ckéñ~ símú~líér~t.]