[Kúch~ñíá í~ Dóm]

[Smák~í í kó~lórý~ jésí~éñí ñ~á tál~érzú~¡]

[Dýñí~á – ñíé~zápr~zécz~álñá~ króló~wá sm~áków j~ésíé~ñí¡ Ñ~íé má~ zñác~zéñí~á czý~ sérw~újém~ý ją w w~érsj~í wýt~ráwñ~éj, cz~ý ñá s~łódkó~. Píéc~zóñá~ dýñí~á z pé~wñóśc~íą skr~ádñí~é sér~cé Tw~óích~ góścí~.]

[Króló~wá Dý~ñíá]

[Píérwszé wárzýwñé skójárzéñíé z jésíéñíą¿ Cíépłé bárwý, órzéchówý smák, słódkí árómát píéczóñých pótráw… Dýñíá¡ Tó wárzýwó jést práwdzíwým sýmbólém téj pórý rókú. Dýñíá póchódzí z Ámérýkí, á dó Éúrópý przýpłýñęłá w XV wíékú ñá státkú Krzýsztófá Kólúmbá. Póczątkówó tráktówáñá jákó ñíécó égzótýczñá cíékáwóstká, szýbkó stáłá síę jédñák przýsmákíém sérwówáñým ñá cáłým kóñtýñéñcíé. Ñíc w tým dzíwñégó. Dáñíá z dýñí są prósté, á przý tým ñíézwýklé smáczñé í sýcącé.

Ñá śwíécíé wýstępújé wíélé gátúñków dýñí. Jéj ñájpópúlárñíéjszé ódmíáñý tó m.íñ. dýñíá píżmówá, zwýczájñá, ólbrzýmíá, hókkáídó óráz mákáróñówá. Káżdá z ñích krýjé w sóbíé ñíé týlkó mágíę smákú í árómátú, álé téż práwdzíwé bógáctwó wártóścí ódżýwczých. Dýñíá záwíérá céññé sólé míñérálñé, wítámíñý Á í C óráz É, K óráz té z grúpý B. Dóstárczá órgáñízmówí m.íñ. żélázá, pótású, wápñíá, mágñézú í séléñú. Pótráwý z dýñíą są wíęc ñíé týlkó pýszñé, lécz tákżé zdrówé, dlátégó wártó, bý zágóścíłý w Twóím dómú jésíéñíą.

Dýñíá jést ñíé týlkó sýñóñímém jésíéññégó smákú. Prézéñtújé síę ñíézwýklé éféktówñíé, dlátégó ñíéktóré jéj ódmíáñý péłñíą fúñkcję dékórácýjñą. Lámpíóñý zróbíóñé z wýdrążóñéj dýñí, ñázýwáñé jáck-ó’-láñtérñ, stáñówíą cháráktérýstýczñý sýmból Hállówééñ. Ñíé káżdý jédñák wíé, żé zwýczáj twórzéñíá wárzýwñých lámpék má swójé kórzéñíé w írláñdzkíéj légéñdzíé…

Ótóż przýpówíéść głósí, żé żýł ñíégdýś mężczýzñá ó ímíéñíú Jáck, którégó célém żýcíá býłó dążéñíé dó bógáctwá. Péwñégó dñíá ñá swójéj dródzé spótkáł díábłá, którémú óbíécáł dúszę w zámíáñ zá májąték. Przéd śwíętém Hállówééñ díábéł pójáwíł síę, ábý ódébráć ñáléżñóść, álé Jáck pódstępém gó úwíęzíł. Ñíéstétý ñíé cíészýł síę májątkíém, póñíéwáż zmárł 31. páźdzíérñíká. Ód tégó czású, dó dñíá sądú óstátéczñégó, będzíé túłáł síę pó zíémí, ñíósąc wspómñíáñą látárñíę. Skąpstwó zámkñęłó mú drógę dó ñíébá, á tó żé zákpíł z démóñá, úczýñíłó gó ñíéchcíáñým rówñíéż w píéklé…

Wrácájąc dó trádýcjí, wártó wíédzíéć, żé hállówééñówé lámpý póczątkówó wýkóñýwáñó z brúkwí, búráków lúb rzépý. Dópíéró w Stáñách Zjédñóczóñých hístóríę ñíécó zmíéñíóñó í dó przýgótówýwáñíá lámpíóñów záczętó wýkórzýstýwáć dýñíę.]

[Píéc~zóñá~ dýñí~á, czý~lí pr~ósté~ í szý~bkíé~ jésí~éññé~ przé~písý~]

[Dýñíá béz wątpíéñíá má bógátą sýmbólíkę, píękñý wýgląd í jést… przépýszñá¡ W kúchñí przýrządzísz z ñíéj ñápráwdę ñíézwýkłé pótráwý - péłñé bárw, smáków í árómátów.

Próstá dó przýgótówáñíá pótráwá tó píéczóñá dýñíá hókkáídó, píżmówá lúb zwýczájñá. Wýbór ódmíáñý záléżý ód Cíébíé. Ábý dýñíá záchwýcíłá árómátém, wártó przýrządzíć ją w píékárñíkú w zíółách í ólíwíé z ólíwék. Z péwñóścíą zñájdzíész w swójéj kúchñí májéráñék, rózmárýñ czý lístkí súszóñéj bázýlíí. Jéj słódkí smák wártó przéłámáć píéprzém í czósñkíém. Ótó cáłý sékrét¡ Prósté dáñíé z dýñí przýgótújész w ñíécáłą gódzíñę. Ábý záchwýcíć góścí spósóbém pódáñíá, przéłám pómáráńczówý kólór ñá tálérzú dódájąc bíáłý sér fétá. Dýñíę móżñá téż úpíéc z íññýmí wárzýwámí, ñp. márchéwką, páprýką lúb cébúlą.

Mász máłó czású wólñégó í wíélé zádáń dó wýkóñáñíá, záñím pódász kólácję¿ Ñíéch ñíé zñíéchęcá Cíę czás przýgótówáñíá pótráwý¡ Ñíé músísz przébýwáć cáłý czás w kúchñí í kóñtrólówáć, ábý dáñíé síę ñíé przýpíékłó. Píékárñíkíém Dúál Cóók móżész stérówáć przý pómócý swójégó smártfóñá í áplíkácjí SmártThíñgs zdálñíé. W kílká chwíl spráwdzísz í dóstósújész témpérátúrę úrządzéñíá, á tákżé wýłączýsz píékárñík. Zróbísz tó, síédząc wýgódñíé ñá káñápíé í óglądájąc swój úlúbíóñý séríál. Júż ñíé músísz przérýwáć zábáwý z dzíéćmí w chówáñégó czý ódkłádáć ñá późñíéj spácérú z psém.]

[CÍÉK~ÁWÓS~TKÁ]
[Pámí~ętáj, b~ý pó g~ótów~áñíú~ zádb~áć ó pr~áwíd~łówé w~ýczý~szcz~éñíé~ píék~árñí~ká. Zó~bácz~, ják t~ó zró~bíć łát~wó í b~éz sz~órów~áñíá~, wýkó~rzýs~tújąc~ téch~ñóló~gíę – ká~tálí~zácj~í, czý~szcz~éñíá~ pýró~lítý~czñé~gó í p~árów~égó.]

[Dýñí~ówé d~áñíá~ z píé~kárñ~íká ñ~á wíé~czór z~ przý~jácí~ółmí]

[Chcész pódjąć kóléjñé dýñíówé wýzwáñíá¿ Jéślí úrządzász ródzíññý óbíád lúb spótkáñíé dlá zñájómých, záskócz ích dýñíówým désérém. Tákíé ñíétýpówé cíástó, wzbógácóñé szczýptą cýñámóñú, ñá péwñó zróbí fúrórę¡ Álé záñím pódász désér, ñá dáñíé główñé przýgótúj árómátýczñégó íñdýká. Tó pótráwá, którá rówñíéż kójárzý síę z jésíéñíą - píéczóñá w píékárñíkú píérś z íñdýká będzíé kóléjñým strzáłém w dzíésíątkę, zwłászczá z ódróbíñą míódú, sókú z cýtrýñý í szczýptą árómátýczñých zíół.

Májąc dó dýspózýcjí dóbrý í ñówóczésñý píékárñík, záskóczýsz swóích góścí, ñáwét jéślí pójáwíą síę z ñíézápówíédzíáñą wízýtą. Kórzýstájąc z píékárñíká z téchñólógíą Dúál Cóók Fléx™, móżész píéc dwíé pótráwý jédñóczéśñíé w óddzíélñých kómórách – wówczás píérś z íñdýká w píékárñíkú zájmújé jédñą z ñích, á w drúgíéj zñájdújé síę jésíéññé cíástó. Dzíękí dzíélóñým drzwíczkóm móżész ótwórzýć týlkó ích górñą część bý pódláć íñdýká béz óbáw, żé cíástó ñá dólé ópádñíé. Có wíęcéj, dzíękí sépárátórówí ñíé týlkó móżész píéc w różñých témpérátúrách í trýbách álé tákżé ñíé músísz mártwíć síę ó przéñíkáñíé zápáchów. Pówíédzéñíé „úpíéc dwíé píéczéñíé ñá jédñým ógñíú” ñábíérá wíęc ñówégó zñáczéñíá¡ Tó wýgódñé rózwíązáñíé, któré úłátwí Cí przýgótówýwáñíé ñáwét dwóch zúpéłñíé różñých pótráw, ószczędzí Twój czás í éñérgíę éléktrýczñą. Dzíękí ñíémú mász péwñóść, żé zárówñó píéczóñý íñdýk, ják í jésíéññé cíástó wýjdą zñákómícíé.]

[Úpíé~cz dw~íé pí~éczé~ñíé ñ~á jéd~ñým ó~gñíú~]

[Zóbá~cz, có~ wýróżñ~íá pí~ékár~ñíkí~ Dúál~ Cóók~]

[Przé~czýt~áj kó~léjñ~é árt~ýkúłý~]